In het jaar 1894 werd er in Cornwall, Engeland een kind geboren.
Het was een jongen en zijn ouders noemde hem Percy.
Percy was de zoon van slager Joseph Bailey en Edith Davies.
Percy één zus:
– Ada
Percy had twee broers:
– Joseph Gordon
– George Leslie.
In het jaar 1911 was Percy slagers assistent.
Percy had een ticket geboekt voor de White Star Line schip ‘Oceanic’, maar toen hij hoorde dat er verschillende vrienden van hem een ticket hadden geboekt voor de Titanic boekte hij ook een ticket voor de Titanic. Percy reisde als 2e klaspassagier (ticketnummer 29108, dat £ 11 10s kostte). Percy was op reis naar New York City om zijn oom, Harry Jennings, te bezoeken voordat hij naar Akron, Ohio, naar het huis van een vriend van zijn vader zou gaan. Percy was ingehuurd door een firma in die stad als leerling slager.
Op 9 april 1912 kwam hij in Southampton, vanuit daar stuurde Percy een ansichtkaart naar zijn ouders:
‘Beste moeder en vader,
ik heb je een telegram gestuurd. We hadden een erg vermoeiende reis met de LSW [London & South Western Railway] Railway, het was vreselijk langzaam reizen, en we hadden een baan om onderdak te krijgen, maar we kwamen erin.
Van je liefhebbende zoon
– Percy’
Op 10 april 1912 ging Percy aan boord van de Titanic., hij schreef een langere brief aan zijn ouders:
‘Beste vader en moeder,
We zijn vanmorgen aan boord aangekomen na een nachtrust in Southampton. We logeerden in een hotel genaamd Berrimans, de dame die het bezit, is een dame uit Cornwall, we hadden een goed avondmaal en een goed ontbijt met ham en eieren, we deden het prima. Ik sliep met een jonge man genaamd Wills, een broer van de man die met de dochter van mevrouw Trevask trouwde. Hij kwam naar Southampton om zijn schoonzus te zien. We hadden verschillende mensen bij ons in St. Erith op weg naar dezelfde plaats als waar we naartoe gaan, dus we zijn een grote familie. Nou, lieve moeder, ik neem aan dat je me mist, maar wees niet ontmoedigd, oude lieve Percy zal zich tegenover je gedragen zoals een zoon zijn moeder en vader behoort te behandelen. Dit weggaan van huis zal me een betere man maken en proberen een goed leven te leiden. De Titanic is een wonder, ik kan je vertellen dat ik in mijn hele leven nog nooit zo’n aanblik heb gezien, ze is als een drijvend paleis, Alles actueel. Ik hoop dat het goed met je gaat, want het verlaat me op dit moment.
Vader, ik zal uw vriendelijkheid nooit vergeten, u hebt meer voor mij gedaan dan veel vaders voor hun zonen hebben gedaan. Nou, beste ouders, ik denk niet dat er nog meer nieuws is. Ik kan je nu vertellen, kus oma voor me en zeg haar dat het me spijt voor al mijn slechte gedachten die ik tegen haar heb gezegd, maar ik zal haar nooit meer brutaal maken.
Geef mijn beste liefde aan iedereen die om mij vraagt en zeg tegen Ethel dat ze je altijd kan komen opzoeken. Ik zal mijn brief afronden in de hoop dat het goed met jullie gaat.
Ik blijf je liefhebbende zoon.’
Aan boord deelde Percy een hut met Harry Cotterill en George Hocking, eveneens uit Penzance.
Percy kwam om tijdens de ramp met de Titanic, zijn lichaam is nooit teruggevonden.
Percy overleed op 15-jarige leeftijd.
Het volgende verslag verscheen kort na het zinken in een New Yorkse krant:
‘Titanic-ramp gevoeld in huis van Bronx Man
Harry Jennings, Alexander Avenue Butcher rouwt om verlies van neef die zijn thuis in Amerika zou maken.
De echo van verdriet en afschuw die over de hele wereld te horen is, als gevolg van de grootste zeeramp in de geschiedenis, heeft een haardvuur in de Bronx bereikt op 213 Willis Avenue, waar Harry Jennings woont, een slager voor H. Walger, op 333 Alexander Avenue, en wiens neef Percy Bailey een van de tweede kajuitpassagiers was die met het grootste drijvende schip naar het graf van Neptunus ging. Bailey was op weg naar de Bronx om voor een kort verblijf bij zijn oom te stoppen voordat hij naar Akron, Ohio ging, waar hij werd aangenomen door een slagersbedrijf om zijn leertijd bij het bedrijf af te ronden. hij was negentien jaar oud en probeerde volgens Jennings uit eigen beweging naar Amerika te komen. Hij verliet zijn huis en ouders in Cornwall, Engeland, en, volgens een brief die hij een paar weken geleden aan zijn oom schreef, was hij er trots op dat hij op de eerste reis van de Titanic naar Amerika zou gaan.
Overal in de Bronx hangen vlaggen op bijna elke vlaggenmast halfstok. Borough Hall aan 177th Street en Third Avenue was een van de eersten in de Borough die de National Standard verhoogde. In veel kerken zullen op zondag herdenkingsdiensten worden gehouden en zullen preken worden gehouden die passen bij het onderwerp van de dag. Ambulances van het Lincoln Hospital, de enige instelling in de Bronx die noodbussen heeft gestuurd om de stoomboot Carpathia te ontmoeten Donderdagavond werden ze met spoed in de richting van West Street gereden, bemand door doktoren die bereid waren om alle mogelijke hulp te bieden in het geval dat er een beroep op werd gedaan. Vanuit Lincoln werden drie ambulances gestuurd die de leiding hadden over ziekenhuisinspecteur Richard H. Townley. Huischirurg Thomas E, Frestoin, een Bronxionian, met dokters Presley, Eddy, Wolf en Borst, vergezelden de bussen naar de stoomschippier. Ploegen politieagenten werden uit het Bronx-district geplukt en naar West Street gestuurd om dienst te doen. Politiecommissaris Waldo en brandweercommissaris Johnston hebben gisteravond de vlaggen halfstok gehangen op alle afdelingsgebouwen.’